“นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน ย่อมขึ้นสู่ที่สูงไม่ได้”

นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน ย่อมขึ้นสู่ที่สูงไม่ได้

ท่านพุทธทาสภิกขุ ได้เล่าเรื่องๆ หนึ่ง

ที่คุณแม่ของท่านสอนตอนเป็นเด็ก เรื่องนี้มีอยู่ว่า…..

“แม่สอนให้ดูว่า ไก่ไม่มีเห็บ เพราะมันช่วยกันจิกให้กันและกัน

ลูกไก่ตัวเล็ก ยังช่วยจิกเห็บให้ลูกไก่ตัวใหญ่

เห็บมีอยู่ตามหน้าตามหงอนซึ่งจิกเองไม่ได้

ไก่เลยไม่มีเห็บเพราะมันปฏิบัติหน้าที่เพื่อนต่อกันและกัน

แม้แต่ลิงก็ยังหาเหาให้กันและกัน

สุนัขยังกัดหมัดให้กันและกันตรงที่มันกัดเองไม่ได้ เราจึงต้องมีเพื่อน”

เราคงเคยได้ยินคำพูดที่ว่า

“นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน ขึ้นสู่ที่สูงไม่ได้”

ในชีวิตของมนุษย์แต่ละคนต้องมีเพื่อนที่คอยช่วยเหลือ

ส่งเสริม สนับสนุน หรือร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา

ก่อนจะแยกจากกันไปตามหน้าที่ความรับผิดชอบของแต่ละคน

เพื่อนในวัยเด็กเป็นเหมือนกับรูปถ่าย

ซึ่งเป็น “ความทรงจำที่น่าภาคภูมิใจ”

ดังนั้น การได้มีโอกาสมาพบปะกันจึงเป็นสิ่งที่มีคุณค่า

คล้ายกับการได้หยิบรูปถ่ายในอัลบั้มขึ้นมาปัดฝุ่น

คิดถึงเหตุการณ์และเรื่องราวในภาพเหล่านั้น

แต่การได้มีโอกาสพบปะกัน

เป็นมากกว่าการดูภาพเก่าๆ โดยลำพัง

เพราะการพบปะกันทำให้เราได้รับรู้ความเป็นไปของกันและกัน

ในห้วงเวลาที่ห่างหายไม่เจอกัน

เพื่อนบางคนไม่ได้เจอหน้ากัน ๔๔ ปี ตั้งแต่เรียนจบชั้นประถมปีที่ ๗

ดังนั้น การได้อยู่ด้วยกันแม้เพียงช่วงเวลาสั้นๆ

จึงเป็นสิ่งที่มีค่ายิ่งใหญ่ คำว่า “เพื่อน” หรือ “มิตรภาพ”

แม้ไม่มีราคา แต่มีค่ามากกว่าสิ่งใด

ซึ่งบางครั้งไม่ต้องพูดอะไรมาก

เพียงแค่ได้เจอหน้ากันก็มีความสุขแล้ว

การได้พบปะกันจึงเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่ทุกคนถวิลหา




และคิดว่าน่าจะพบกันบ่อยครั้งขึ้น

มีกิจกรรมร่วมกันมากขึ้นเพื่อสังคม

อาทิ เพื่อนช่วยเพื่อน หรือ

การทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เพื่อนที่จากเราไปก่อน

ความจริงอย่างหนึ่งที่เราไม่อาจปฏิเสธได้คือ

เวลานี้แต่ละคนต่างอายุมากขึ้น

เพื่อนดีๆ ที่เข้าใจกันนั้นเริ่มมีน้อยลงและหายากขึ้นทุกที

คงมีแต่ “เพื่อนเก่า” ในวัยเด็กเท่านั้นแหละ

ที่พอจะเข้าใจและพูดจากันรู้เรื่อง

ดังนั้น การได้พบกันจึงเป็นความยินดีและประสบการณ์อันล้ำค่าที่หาที่ไหนไม่ได้

ยิ่งการได้มีโอกาสช่วยเพื่อนของเราที่เดือดร้อน

ยิ่งเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมและมีค่ายิ่ง เพราะเพื่อนกันย่อมไม่ทิ้งกัน

จึงมีคำพูดที่บอกว่า…

“เพื่อนอาจไม่ใช่คนที่นิสัยดีที่สุด

แต่คือคนที่อยู่กับเราในวันที่เราแย่ที่สุด”

ความแตกต่างระหว่าง “เพื่อน” กับ “คนอื่น” อยู่ตรงนี้

“เพื่อนคือคนที่เข้ามา ขณะที่คนอื่นเดินจากไป”

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจสำหรับเพื่อนๆ ทุกคน

CR : คิดเป็น