สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิป
วันนี้เราจะมาฝอยเรื่องที่เราเพิ่งไปเจอมาสดๆร้อนๆจ้าาา!!!
คือวันเนี้ยย เมื่อกี๊นี่เลยจ้ะ จขกทนึกขยัน ว่างๆไม่มีไรทำก็ว่าจะเก็บผ้าไปซักอะเนอะ แล้วคือบ้านที่จขกทอยู่เนี่ย ก็อยู่แถวๆหอนักศึกษา เป็นแหล่งวัยรุ่นเลยอะแกร๊ คือดีนะชั้นชอบเหล่หนุ่มๆนศ.บ้างไรบ้างงง เดี๋ยวๆออกนอกทะเลไปไกลละ เข้าเรื่องๆ แล้วคือมีหอนึงอะใกล้บ้านชั้นมากกกก แล้วคือมันมีเครื่องซักผ้าอะแกร ดีเนอะ ดูเอ้าท์จริงชั้น555555 แล้วชั้นก็ชอบไปซักผ้าที่นั่นอะ เพราะมันสะอาด ชั้นก็ซักตลอดๆ นี่ก็ซักได้2-3ปีละมั้ง แล้วชั้นก็ไปเจอกระทู้นึงเว้ยยย คือกระทู้นั้นอะ นางไปเจอถุงยาง อ่านไม่ผิดหรอกจ้ะ ถุงยางจ้าาา พวกเธอคงเคยอ่านกันแล้วใช่ป้ะ ถ้าใครยังไม่เคยอ่านก็ไปหากันเองนะจ๊ะ ชั้นขกแปะ แอ้ะ555555 ตอนนั้นชั้นก็สยองอยู่นะ กลัวเหมือนกันว่าจะเจอสิ่งแปลกปลอม ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างชั้นคงจะรับไม่ได้ กระซิกๆ แล้วชั้นก็ลืมเรื่องนั้นไปนานมากกกก จุดพีคมันอยู่ที่วันนี้ค่าทุกโค้นนนนนน!
วันนี้ชั้นก็ไปซักผ้าใช่ป้ะ แล้วแบบ ชั้นก็ชอบให้เสื้อหอมๆคลีนๆอะเนอะ ตะกร้านึงนี่ชั้นแบ่งซักได้3ถังเลยนะจ๊ะ ดูเปลืองถังมาก555555 แลเววันเนี้ย ผ้ามันเต็มจ้ะ ชั้นก็ได้ถังว่างแค่2ถัง แล้วคือมันมีถังนึงจ้ะเหลือ10นาที ชั้นก็อุตส่ารอเนอะ รอจนเสียงสวรรค์ดังตริ๊งงง ดีใจยิ่งกว่าได้ผัวอีกเธอ ด้วยความเป็นคนดีเนาะ ชั้นก็เอาผ้าของหญิงปริศนาในถังออกมาใส่ตะกร้าไว้ให้ เพราะไม่รู้นางจะมาเอาตอนไหน สิ่งที่นางเอามาซักคือ
1.กางเกงในผญ,ชาย
2.ชุดชั้นในย้วยๆ
3.ชุดเซ็กซี่นางคงใส่ไปเที่ยวแหละ
และสิ่งที่น่าสยองคือ....
4.ผ้าอนามัยโซฟีคูลลิ่งเฟรช!!!
พระเจ้า!!!!!นี่นางคงรูดกางเกงในเป็นเลข8แล้วลืมแกะออกใช่หรือไม่!!!!
ใครตอบชั้นที!!!!
ตอนนั้นคือชั้นกำไปเต็มๆเลยจ้ะ มีรอยแยมจางๆ ว้ายยยยยยจะอ้วกกกกกกก
ตอนนั้นคือทำอะไรไม่ถูก จะร้องไห้จะกรี๊ด สติหลุดไปแล้วตอนนั้น โมโหมาก กรูไม่ซักแมร่งละ ไอเหร้ย กรูจะฟ้องพ่อฟ้องแม่ มักง่ายมาก กรูเกลียดงงง กูจะฟ้องจขหอ กรูจะฟ้องๆๆๆๆๆ ชั้นเลยเอาตะกร้านั่นคว่ำใส่ถังดังเดิมชั้นจะรอคนต่อไปที่มาซักถังหล่อน ชั้นจะฟ้องๆๆๆๆๆ นังงูพิษ นังมักง่าย เรื่องนี้สอนให้ชั้นรู้ว่า อย่าไว้ใจสิ่งของสาธารณะ เจอคนแบบนี้ในสังคมนี้ แย่มากครัช บายค่ะเจ้เพลีย
ปล.ตั้งเป็นกระทู้คำถามเพราะอยากรู้ว่าใครที่เคยเจอแบบนี้หรือเหตุการณ์คล้ายๆๆกันจะทำยังไงต่อเวลาเจอแบบนี้
ปล.2ติดtagสยองขวัญเพราะตอนนี้ยังสยองไม่หายเลยเจ้าค่ะ
ชี้แจงนะคะ หลังจากที่เราเอาผ้าหญิงปริศนานั่นส่งกลับคืนบ้านเก่านางไว้ เราก็เอาผ้าไปซักแค่2ถังที่ว่าง ไม่ได้รอจนมีคนมาซักถังปริศนาแล้วเราจะซักต่อนะคะ ไม่ไหวหรอกค่ะจะอ้วก5555 จากนั้นเราก็กลับบ้านไปนอนได้3ตื่นจนผ้าเราปั่นเสร็จ เราก็มาดูค่ะว่าหญิงปริศนานางนั้นมาเอาผ้าไปหรือยัง แต่เรามาไม่ทันนาง นางไปแล้ววว55555 เราก็เลยมองหาผอนม ว่านางเอาไปวางไว้ไหนหรือเปล่า มองหาจนทั่วก็ไม่เจอ คิดว่านางอาจจะเอาติดเสื้อไปด้วยหรือไม่ก็เอาไปทิ้ง แต่..แต่..แต่!!! ตาเถรรร นางเอาไปซ่อนไว้ตรงท่อสูบน้ำข้างๆเครื่องซักผ้าค่ะ โอ๊ยยยยยยยยยตายยยยยยยยย ทำไมถึงทำกับฉันได้(เสียงเครื่องซักผ้าโอดครวญ) บายละกันค่ะ เหนื่อยใจจริง เลิกซักละค่ะ บายยยย
เพิ่มเติม**เรายอมรับนะคะว่าเราเสียมารยาทมากๆ แต่การได้เห็นด้วยตาตัวเอง ถึงแม้มันจะต้องแลกด้วยการสัมผัสอะไรที่น่าอ้วกเพราะความสงสัย มันก็ดีกว่าการที่เราไม่รู้แล้วเอาเสื้อผ้าที่เราใส่อยู่ทุกๆวันไปปั่นในถังที่เคยปั่นผอนมเปื้อนเลือดนั่นไม่ใช่หรอคะ ไม่มีความคิดเห็นของใครผิดนะคะ เราแค่อยากจะบอกเล่าสิ่งที่เจอให้ทุกคนได้ระวังแค่นั้นเองค่ะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ
ตอนนั้นคือชั้นกำไปเต็มๆเลยจ้ะ มีรอยแยมจางๆ ว้ายยยยยยจะอ้วกกกกกกก
ตอนนั้นคือทำอะไรไม่ถูก จะร้องไห้จะกรี๊ด สติหลุดไปแล้วตอนนั้น โมโหมาก กรูไม่ซักแมร่งละ ไอเหร้ย กรูจะฟ้องพ่อฟ้องแม่ มักง่ายมาก กรูเกลียดงงง กูจะฟ้องจขหอ กรูจะฟ้องๆๆๆๆๆ ชั้นเลยเอาตะกร้านั่นคว่ำใส่ถังดังเดิมชั้นจะรอคนต่อไปที่มาซักถังหล่อน ชั้นจะฟ้องๆๆๆๆๆ นังงูพิษ นังมักง่าย เรื่องนี้สอนให้ชั้นรู้ว่า อย่าไว้ใจสิ่งของสาธารณะ เจอคนแบบนี้ในสังคมนี้ แย่มากครัช บายค่ะเจ้เพลีย
ปล.ตั้งเป็นกระทู้คำถามเพราะอยากรู้ว่าใครที่เคยเจอแบบนี้หรือเหตุการณ์คล้ายๆๆกันจะทำยังไงต่อเวลาเจอแบบนี้
ปล.2ติดtagสยองขวัญเพราะตอนนี้ยังสยองไม่หายเลยเจ้าค่ะ
ชี้แจงนะคะ หลังจากที่เราเอาผ้าหญิงปริศนานั่นส่งกลับคืนบ้านเก่านางไว้ เราก็เอาผ้าไปซักแค่2ถังที่ว่าง ไม่ได้รอจนมีคนมาซักถังปริศนาแล้วเราจะซักต่อนะคะ ไม่ไหวหรอกค่ะจะอ้วก5555 จากนั้นเราก็กลับบ้านไปนอนได้3ตื่นจนผ้าเราปั่นเสร็จ เราก็มาดูค่ะว่าหญิงปริศนานางนั้นมาเอาผ้าไปหรือยัง แต่เรามาไม่ทันนาง นางไปแล้ววว55555 เราก็เลยมองหาผอนม ว่านางเอาไปวางไว้ไหนหรือเปล่า มองหาจนทั่วก็ไม่เจอ คิดว่านางอาจจะเอาติดเสื้อไปด้วยหรือไม่ก็เอาไปทิ้ง แต่..แต่..แต่!!! ตาเถรรร นางเอาไปซ่อนไว้ตรงท่อสูบน้ำข้างๆเครื่องซักผ้าค่ะ โอ๊ยยยยยยยยยตายยยยยยยยย ทำไมถึงทำกับฉันได้(เสียงเครื่องซักผ้าโอดครวญ) บายละกันค่ะ เหนื่อยใจจริง เลิกซักละค่ะ บายยยย
เพิ่มเติม**เรายอมรับนะคะว่าเราเสียมารยาทมากๆ แต่การได้เห็นด้วยตาตัวเอง ถึงแม้มันจะต้องแลกด้วยการสัมผัสอะไรที่น่าอ้วกเพราะความสงสัย มันก็ดีกว่าการที่เราไม่รู้แล้วเอาเสื้อผ้าที่เราใส่อยู่ทุกๆวันไปปั่นในถังที่เคยปั่นผอนมเปื้อนเลือดนั่นไม่ใช่หรอคะ ไม่มีความคิดเห็นของใครผิดนะคะ เราแค่อยากจะบอกเล่าสิ่งที่เจอให้ทุกคนได้ระวังแค่นั้นเองค่ะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ