ลูกน้อยเดินไปเปิดตู้กับข้าวด้วยความหวังที่ว่า บุพการีจะเหลือสิ่งของที่ทานไว้แล้วเมื่อคืนทิ้งไว้ให้ลูกน้อยบ้าง แต่ความหวังนั้นก็ต้องพังทลายลงไป เมื่อในตู้กับข้าวมีเพียงแค่เศษซากปลานิลที่มีเนื้อคงเหลืออยู่น้อยนิด ไม่รู้ว่าคุณแม่ใช้อะไรคิดตอนที่เลือกจะเก็บเข้าตู้เอาไว้ แทนที่จะเอามันใส่ลงถังขยะซะ!
ลูกน้อยจึง ... เหม่อมองไปบนฟ้าไกล เฝ้ามองด้วยความสงสัย ว่าใครกันนะใคร ที่พาให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับชั้น!
ยยยยยย! แดดข้างนอกร้อนเหลือเกิน เกินกว่าที่ร่างกายจะฝ่ารังสีอุลตร้าไวโอเลต เพื่อไปหาโอเอซิสเอาดาบหน้าได้
ลูกน้อยเงยหน้าขึ้นฟ้า พยายามกลั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลรินลงมาเอาไว้ ให้กลับคืนสู่ร่างกาย เพื่อประหยัดพลังงานให้มากที่สุด แล้วมองหาหนทางที่จะทำให้เอาตัวรอดจากจุดวิกฤตนี้ได้ คือ ค้นหาวัตถุดิบจากแหล่งพลังงานสุดท้าย (ตู้เย็น) เพื่อฟื้นฟูสภาพร่างกายให้กับตนเอง และรอดพ้นจากความอดอยากครั้งนี้ไปได้ในที่สุด
แพล่ม + เวิ่นเว้อมานานแล้ว ... มาดูกันเถอะค่ะ ว่าเราเหลืออะไรในตู้เย็นบ้าง
เจอเข้ากับไข่เป็ด 1 ฟอง และไข่ไก่ 2 ฟอง จริงๆแค่ทอดก็คงจะไม่อดตายละ เพียงแต่ว่ามันคงจะธรรมดาเกินไปสำหรับลูกน้อยที่ต้องการสารอาหารครบทุกหมู่
ต้นหอมขึ้นช่ายที่ไม่ถึงกับเหี่ยวมาก มะเขือเทศ และหัวหอมใหญ่ครึ่งลูก (แอบฝานรอยดำทิ้งนิดนึง เดี๋ยวโดนหาว่ากินของสกปรก ฮ่าๆๆ) ซึ่งวัตถุดิบคุณแม่คงใช้ทำต้มซุปไก่ในวันก่อนสินะ แต่มันคงจะดีมากถ้าแม่เหลือให้หนูสักถ้วย ฮือออ เอ้า!อย่ามัวแต่ตัดพ้อ ค้นหากันต่อไป ...
และก็เจอพริกอีก 3-4 เม็ด ที่เหลือในถุงอะไรสักอย่าง ต้องหยิบไปล้างน้ำ เพื่อล้างเมือกที่ติดอยู่ออกนิดๆ ขณะล้างก็ซาบซึ้งในพระคุณแม่ท่านเหลือเกิน ที่เรียนจบมาจนทุกวันนี้ได้ แม่เราคงต้องประหยัดมากสินะ น้ำตาจิไหลลลลล
อั่ยย่ะ! ที่สุดแล้วเราก็เจอวัตถุดิบพิเศษ เหลือคาถุงอยู่ 2 แผ่น ขอบคุณทุกอย่างบนโลกใบนี้ ที่ทำให้เรามาเจอกัน เจอกับเบคอนที่รัก ยี่ห้อคนขายเนื้อ ระหว่างที่เอื้อมไปหยิบนั้น มือก็สั่นระริก เมื่อกลิ่นช่างหอมยั่วยวน จนเกือบจะเอาเข้าปากไปแล้ว ถ้าหากสติสัมปชัญญะไม่กลับเข้าสู่ร่างกายเสียก่อน
สูดหายใจเข้าลึกๆ รวบรวมพลกำลังที่เหลืออยู่ เดินไปที่เตาอย่างองอาจ แล้วเริ่มต้นร่ายรำ ผลิตอาหารประทังชีวิต จากภูมิปัญญาที่เคยเรียนรู้มาทั้งหมด
1. นำเบคอนมาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆ แอบจกก่อนนิดหน่อย ท้องจะเสียก็ไม่สน
2. นำลงทอดในน้ำมันจนเกรียมกรอบ ส่วนตัวชอบเคี้ยวหนึบๆ จึงไม่รอให้กรอบมาก ขั้นตอนนี้จะทำให้เราสูญเสียพลังงานไปมาก เพราะน้ำมันจะกระเด็นทั่วสารทิศ ต้องใช้วิทยายุทธในการหลบหลีกเฉพาะตัว
3. ตอกไข่ลงทอด แบบไม่ต้องเรียงลำดับเป็ดไก่ เมื่อสุกทั้งสองด้านดีก็ตักใส่จานพักไว้ ขั้นตอนนี้ระวังอย่าให้ไข่แดงแตก เพราะเมื่อไข่แดงแตกแล้ว จะแตกเลย ไม่สมารถกลับมาเป็นไข่แดงที่สมบูรณ์ได้อีก
4. หันมาปรุงน้ำยำสูตรตามใจชอบ ได้แก่ ซีอิ๊วขาว 3 ช้อนโต๊ะ, มะนาว 2 ลูก, น้ำตาล 1 ช้อนชา และพริกที่ซอยเตรียมไว้แล้ว จากนั้นคนให้เข้ากัน ชิมรสจนเป็นที่พอใจ และสามารถทำเสียงซี๊ดดดดดได้แล้วแต่อารมณ์จะพาไป
5. ตามด้วยมะเขือเทศและหอมใหญ่ที่หั่นไว้แล้ว ลงไปคลุกเคล้ากับน้ำยำ พยายามใช้มือขวาในการคลุกเคล้า เพราะถ้าใช้มือซ้ายทำ มือซ้ายจะเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจ เฮ้ย!!! ทุกวันนี้ล้างก้นแกยังไม่พออีกเรอะ ยังจะให้ชั้นทำกับข้าวอีก มันเหนื่อยนะเว่ย! (ใครที่ใช้มือขวาล้างก้น ก็ให้สลับใช้มือซ้ายแทน)
6. จากนั้นหันมาหั่นไข่ดาวอย่างเบามือ เบาให้เหมือนกับไข่ผู้ชายที่เราเคยมีสัมพันธ์สวาทก็ได้ หรือถ้าใครที่ชอบแนวซาดิส แนะนำให้ใช้อีโต้หั่นไปเลย
7. รออะไรจ๊ะ เอาไข่ใส่ตามลงไปในอ่างผสม คลุกเคล้าอย่างเบามือ ถ้าไม่อยากให้อัณฑะ! เอ้ย! ไข่เละ เพื่อให้น้ำยำทั่วถึงทุกอณูไข่ หึหึ แพล่บ
8. ตามด้วยต้นหอมและขึ้นช่าย ที่หั่นไว้แล้วเรียบร้อย กลิ่นตัวน้อยก็ใส่มาก กลิ่นตัวมากก็ใส่น้อย จากนั้นคลุกเคล้าให้เข้ากัน
9. ตักใส่จานแล้วโรยด้วยเบคอนที่ทอดไว้แล้ว จุดๆนี้ไม่ต้องกลัวอ้วนนะ เพราะเราคำนึงถึงพลังงานเป็นหลัก ให้ใส่ลงไปให้เต็มที่ น้ำมงน้ำมันไม่ต้องกรองออก ลงไปนิดๆหน่อยๆไม่ว่ากัน
10. เป็นอันเสร็จเรียบร้อย พร้อมเสิร์ฟ ทานคู่กับข้าวสวยร้อนๆ รับรองอร่อยเด็ด
ห๊ะ! อะไรนะ! ลืมหุงข้าว ยยยยยยยย 
ที่มา http://pantip.com/topic/33480831