เชื่อว่าคงมีลูกๆหลายคนที่เผลอหลุดปากเถียง หรือพูดจาตำหนิพ่อเเม่ไป บางครั้งอาจทำไปเพราะความเป็นห่วง เช่น ตำหนิที่ท่านไม่ยอมกินยาตามหมอสั่ง แต่บางครั้งก็ตำหนิด้วยอารมณ์หงุดหงิดรำคาญใจที่ท่านทำไม่ได้อย่างใจ การตำหนิพ่อแม่แบบนี้เป็นบาปหรือไม่ วันนี้ GangBeauty จะพาไปหาคำตอบพร้อมกันค่ะ
พระมหานภันต์ สนฺติภทฺโท พระอาจารย์ผู้ไขปัญหา อธิบายว่า การตำหนิพ่อแม่ให้เเบ่งเป็น 2 ประเด็น ประเด็นแรก หากตำหนิด้วยความปรารถนาดี ความเป็นห่วง นับเป็นเรื่องดี ทางพระพุทธศาสนาถือว่าเราได้ทำหน้าที่ของกัลยาณมิตร
กัลยาณมิตรธรรมมี 7 ข้อ ข้อที่เหมาะสมกับเรื่องนี้คือ ข้อ 4 รู้จักพูดให้ได้ผล เรารู้ว่าพ่อแม่เป็นคนอย่างไร จึงเลือกใช้คำพูดที่เหมาะสมเพื่อให้ท่านร่วมมือทำตาม เเละข้อ 5 อดทนต่อถ้อยคำ บางครั้งการพูดครั้งเดียวไม่ได้ผล ก็ต้องพูดซ้ำๆ หลายๆครั้ง เมื่อเขาฟังอาจไม่ชอบ ก็ต้องมีการโต้ตอบ เเละอดทน
ประเด็นที่ 2 ต้องดูอารมณ์ขณะที่พูดเตือน หรือเถียงพ่อเเม่ด้วยว่า เราทำไปเพราะความหงุดหงิดรำคาญหรือไม่ มีความโมโหปนอยู่ไหม ถ้ามีนับเป็นวจีทุจริต คำพูดด้วยอารมณ์ คำหยาบคาย มีหรือไม่ กลับมาพิจารณาตนเอง ลองหาคำพูดดีๆ วิธีการพูดอื่นๆที่ดีกว่า
พ่อเเม่ก็เปรียบเสมือนพระในบ้าน มีคุณงามความดี มีความรัก ความปรารถนาดี ทำให้ท่านยอมเสียสละเเละเป็นผู้ให้เสมอมา
เรารู้ดีอยู่แก่ใจว่าควรพูดหรือไม่ควรพูดอะไรกับผู้เป็นพ่อแม่ ถึงเเม้จะไม่บาป แต่เราเองก็คงรู้สึกไม่มีความสุขที่พูดไม่ดีกับท่าน ดังนั้นควรคิดให้ดีก่อนพูดอะไร อะไรยอมได้ก็ยอม หากเคยคิดไม่ดี พูดไม่ดีกับท่านไป ก็ไปขอขมาท่านเสีย ผู้กตัญญูต่อพ่อแม่เจริญเเน่นอน
ที่มา...http://www.gangbeauty.com/topic/108077