หนานเฉาเหว่ย สุดยอดสมุนไพรมีฤทธิ์ต้านเก๊าต์-มะเร็ง-เบาหวาน และอื่นๆอีกสารพัด

หนานเฉาเหว่ย สุดยอดสมุนไพรมีฤทธิ์ต้านเก๊าต์-มะเร็ง-เบาหวาน และอื่นๆอีกสารพัด

ไม้ต้นนี้ มีถิ่นกำเนิดจากประเทศจีน ถูกนำเข้ามาปลูกและขยายพันธุ์ในประเทศไทยนานหลายปีแล้ว นิยมปลูกเฉพาะตามสวนสมุนไพรจีนและสวนสมุนไพรไทยเพื่อใช้ประโยชน์เป็นยา โดยใบสดของ หนานเฉาเหว่ย มีรสขมจัด เมื่อเคี้ยวกินสดตอนแรกจะขมในปากมาก แต่พอกินไปได้สักพักจะรู้สึกว่ามีรสหวานในปากและลำคอ

หนานเฉาเหว่ย เป็นไม้ยืนต้น สูง 6-8 เมตร ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ รูปรี ปลายแหลม โคนป้านหรือเกือบมน ใบอ่อนและใบแก่มีรสขมจัดตามที่กล่าวข้างต้น ดอก ออกเป็นช่อตามซอกใบและปลายยอด ดอกเป็นสีขาว “ผล” ทรงกลม มีเมล็ด

ซึ่งใบสดดังกล่าวตำรายาจีนระบุว่า สามารถช่วยลดเบาหวาน แก้อาการของโรคเกาต์และลดความดันโลหิตสูงได้ มีวิธีกินแบบง่ายๆคือ เอาใบสด 5-7 ใบ ต้มกับน้ำจนเดือด แล้วดื่มครั้งละ 1 ถ้วยกาแฟ วันละ 2 เวลา ก่อนอาหารเช้าเย็น จะสังเกตได้ว่าประมาณ 1 อาทิตย์ อาการที่เป็นจะดีขึ้น จากนั้นต้มดื่มบ้างหยุดบ้าง เพื่อควบคุมอาการ

โดยล่าสุด สมาชิกผู้ใช้เฟซบุ๊ก ภูจองฟาร์ม จ่าเสริฐ ได้มีการแชร์ประโยชน์ของสมุนไพร โพสต์ภาพและคลิป พร้อมระบุข้อความว่า…..

“วันนี้มีสมุนไพรดีๆจากเมืองจีนมาแนะนำ “หนานเฉาเหว่ย(ป่าช้าเหงา)” ฝากพี่ๆๆแชร์ให้เป็นความรู้แก่พี่ๆน้องๆเราด้วยนะครับ”

สรรพคุณทางยา

ประโยชน์ของการกินใบหนานเฉาเหว่ย

1 ต่อต้านโรคเก๊าต์

2 ต่อต้านโรคเบาหวาน

3 รักษาโรคความดันต่ำ “ไม่เหมาะสำหรับความดันสูง”

4 เพิ่มสมรรถนะทางเพศ

5 รักษาหูด กินใบแล้วประมาณ1เดือน หูดจะเป็นสะเก็ดร่อน และเกิดอาการคัน บริเวณที่เป็นหูด เมื่อเกาหูดก็จะหลุดออกมา และอาจขึ้นซ้ำที่เดิมอีก

แต่ขนาดจะเล็กลงเรื่อยๆ และก็จะเกิดอาการคันและเกาหลุดออกมาอีก จนในที่สุดหูดก็จะหายไปจนหมดนั่นเอง

6 ป้องกันมะเร็ง ถ้าเป็นมะเร็งก็จะยุบและฝ่อ หายได้ในที่สุด

7 แก้โรคไขมันสูง

8 ลดความอ้วน น้ำหนักลด กล้ามเนื้อกระชับ

9 แก้อาการปวดข้อ และ ปวดเมื่อยตามร่างกาย

10 รักษาริดสีดวง กินใบไม่กี่วันริดสีดวงจะยุบและหายไปในที่สุด

11 รักษาโรคไทรอยด์ต่ำ ไม่เหมาะกับโรคไทรอยด์สูง

12 รักษาโรคใจสั่น เหมาะกับคนหัวใจเต้นช้า ไม่เหมาะกับคนที่หัวใจเต้นเร็ว

เพราะใบหนานเฉาเหว่ยทำให้หัวใจเต้นเร็วขึ้น

13 ช่วยล้างสารพิษในร่างกาย

14 รักษาเนื้องอก ถ้ากินใบเป็นประจำจะทำให้เนื้องอกยุบและหายไปในที่สุด

ที่มา : ภูจองฟาร์ม จ่าเสริฐ