ในทุกวันของเราอาจต้องทำอะไรเยอะแยะ จนเราลืมสิ่งนั้นสิ่งนี้ รวมถึงคนสำคัญที่สุดของเรา ผมอยากสื่อความรู้สึกนึงออกไป เพราะเวลาของผมมันหมดไปแล้ว ผมทำอะไรไม่ได้แล้ว ผมอยากบอกทุกคนที่ยังมีเวลา ยังมีคนที่รักอยู่” นี่เป็นคำพูดหนึ่งจากใจของลูกชายที่มีต่อแม่ของเขา และอยากสื่อให้ทุกคนได้รับรู้ เรื่องราวที่หยิบยกมานี้ อยากให้หลายๆท่านได้ลองอ่าน อาจทำให้ท่านหันกลับไปดูแลคนที่รักมากขึ้นในขณะที่คนสำคัญของท่านยังมีชีวิตอยู่
สมาชิกผู้ใช้เฟซบุ๊ก“Pennapa Paula Nakdee” ได้โพสต์เรื่องราวสุดซึ้ง พร้อมเล่าว่า” เสียงสุดท้าย… จากแม่ ” กว่า 6 ปี ที่แม่อุ๋ย จิตพิสุทธิ์ แก้วน้ำเย็น หญิงแกร่งที่ต้องต่อสู้กับโรคมะเร็งด้วยความเจ็บปวด จากการทำคีโมฯ ถึง 36 ครั้ง แม้วันนี้ แม่อุ๋ยจากไปแล้วในวัย 42 ปี แต่ที่เหลืออยู่ก็คือเรื่องราวความรัก ที่ถูกบันทึกไว้โดยลูกชายของแม่ ..ไตรภพ ทศธำรมย์ (ไอซ์) ศิษย์เก่าสาขาวิชาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
“ในทุกวันของเราอาจต้องทำอะไรเยอะแยะ จนเราลืมสิ่งนั้นสิ่งนี้ รวมถึงคนสำคัญที่สุดของเรา ผมอยากสื่อความรู้สึกนึงออกไป เพราะเวลาของผมมันหมดไปแล้ว ผมทำอะไรไม่ได้แล้ว ผมอยากบอกทุกคนที่ยังมีเวลา ยังมีคนที่รักอยู่ ผมอยากบอกว่า นี่คือสิ่งที่มีค่าที่สุด … ผ่านชุดภาพ ที่ผมเคยถ่ายไว้กับแม่” เค้าบันทึกเรื่องราวการต่อสู้ของแม่ คอยเคียงข้างและให้กำลังใจในตลอดการรักษาใช้ชีวิตอยู่ที่บ้าน มหาลัย และโรงพยาบาล ตั้งแต่วินาทีแรก ในวันที่แม่ยังสู้ไหวในชุดภาพ “หมายเลขที่ลูกเรียก … ไม่สามารถติดต่อแม่ได้ … ในขณะนี้ “จนมาถึงวันสุดท้ายที่แม่บอกกับเค้าว่า ไปคุยกับหมอให้แม่ไป บอกแม่ไม่ไหวแล้วจริง “นั่นคือเสียงสุดท้ายจากแม่ กับความยาว 2 .02 นาที
(และนี่คือเรื่องราวของไอซ์กับแม่ จากบทสัมภาษณ์ของไอซ์ในรายการ แรงชัดจัดเต็ม ออกอากาศเมื่อวันที่ 26 ส.ค. 2559) วันที่แม่รู้ว่าเป็นมะเร็ง เป็นวันที่ผมกลับบ้าน ผมกับน้องจะชอบแกล้งแม่ เป็นแบบนี้ปกติ วันนั้นเห็นแม่หลับอยู่ ผมก็ให้ไอ้โต้.. ล้อค(โต้ ชื่อน้องชาย) พอผมกับน้องล้อคแม่ไว้ ผมก็ไปคลำเจอก้อนเนื้อแข็งๆ เลยถามแม่ว่า ทำไมมันเป็นก้อนแบบนี้ แม่เจ็บหรือเปล่า แม่บอก “มันเหมือนจะใหญ่กว่าเดิม ครั้งก่อนมันไม่ใหญ่”
ผมเลยบอกแม่ไปตรวจเหอะ มันเป็นก้อน …นั่นคือจุดเริ่มต้นที่เจอ … ในใจผมก็กลัว ก็คิดแค่ว่าคงเป็นแค่ซีสต์ พอหมอตรวจออกมา …เราเลยรู้ ว่าแม่เริ่มเป็นมะเร็งเต้านมระยะที่สอง “แม่ผมเป็นคนใจเด็ดมาก พอผ่าเอาก้อนเนื้อออกรอบแรก ก็ติดตามผล ตอนนั้นยังไม่ได้ให้คีโม แต่เค้าก็เจอว่าเซลล์มะเร็งมันยังมีอยู่นะ ต้องตัดเต้านมทิ้ง แม่ผมบอก “ให้หมอเอาออกไปเลย ลูกก็โตหมดแล้ว แฟนไม่มีไม่ได้ใช้งาน มันยานหมดแล้ว เอาออกไปเหอะ” (เพราะพ่อกับแม่ผมเลิกกัน … คือแม่ผมเป็นคนตลก ไอซ์บอก) วินาทีที่ผมเห็นแม่ออกมาจากห้องผ่าตัด ผมวิ่งออกไประเบียง ผมทนไม่ไหว ผมเห็นเค้าดิ้น เจ็บปวด ทรมาน ผมคิดว่าผมเป็นผู้ชาย ผมเข้มแข็ง ผมเห็นแม่เจ็บแบบนี้ 2 ครั้งแล้ว นั่นคือการผ่าตัดรอบที่ 2 แล้วก็ติดตามผลมาตลอด มีทำคีโมด้วย แล้วเราก็มาเจอ ว่ามันก็รุกรามมาที่ต่อมน้ำเหลือง ตอนนั้นผมอยู่ปีสุดท้าย เรียนอยู่มหาลัย แม่กับน้องชายมาหา ผมไม่รู้จักคีโมฯเลย
ผมเป็นคนชอบถ่ายรูป ผมเลยชวนแม่ออกไปถ่ายรูป บอกป่ะ … ไปถ่ายรูปเล่นกัน แล้วผมก็สังเกตุเห็น … ว่าหมวกที่แม่ถอดออก ทำไมมันมีผมติดออกมาเป็นกำเลย พอกลับมาถึงบ้าน ผมแม่ไม่เหลือเลย ผมร่วงจนหมด แล้วมันก็ลามมาที่มดลูก แม่ผมเจอก้อนที่มดลูกอีก แม่บอกอยู่มดลูกหรอ ? .. ตัดออก แล้วก็เทคคีโมฯ อีก รอบสอง จนหมอบอกมันลามมาที่ตับ แม่บอกอยากกลับบ้าน เรามีบ้านอยู่ที่ลำปาง แม่อยากกลับ ผมเข้าใจในสิ่งที่แม่ขอ ผมพาแม่ย้ายขึ้นมาอยู่ที่ลำปาง ผมลาออกจากงานที่ปทุมธานี แม่ก็ขึ้นไปอยู่ที่ลำปาง ผมก็ได้งานที่ลำพูน ห่างจากแม่ประมาณ 100 กว่าโล ผมตัดสินใจอยากบวชให้แม่ ผมคิดอยู่ในใจ แล้วคืนนั้น อยู่ๆ แม่ก็บอกกับผมว่า “ไอซ์บวชให้แม่ได้มั้ย” ซึ่งมันตรงกับที่ผมคิดอยู่ในใจพอดี ทุกวันที่ผมบวช ผมศึกษาพระธรรม 80 กว่าหน้า ผมใช้เวลาเขียนอยู่ 7 วัน เพราะแม่ผมบวชไม่ได้
ผมอยากมอบสิ่งนี้ให้แม่เพื่อเป็นกำลังใจ ผมพาแม่ฝึกธรรมะ พยายามสอนและเรียนรู้ธรรมะกับแม่ แล้วก็เริ่มการรักษาที่ลำปาง โดยตอนนั้นการรักษาของแม่ก็คือการทำคีโมอย่างเดียว ตอนนั้นผมแม่ก็เริ่มร่วงอีกรอบ ผมสังเกตุว่าแม่อาย เวลาไปไหนแม่จะใส่วิก แล้วก็ใส่หมวกอีกรอบ อากาศบ้านเราร้อนมาก แต่แม่ก็อยากอยู่แต่ในบ้าน …ในความคิดของผมคือ
คนเราถ้าป่วย คงต้องการกำลังใจ ต้องการเพื่อน เค้าจะออกไปไหน เค้าก็จะไม่มั่นใจ … นั่นคือสิ่งที่ผมรู้สึกได้ ก่อนที่ผมจะตัดสินใจโกนหัว ผมไม่เคยเห็นน้ำตาของแม่ที่เกิดจากโรคมะเร็งเลยสักหยด
แต่วันนั้นผมให้ช่างไถผมออก แล้วพอผมกลับไปที่บ้าน ผมใส่หมวกปิดไว้ แม่เห็นผมถอดหมวก ….
“แม่ผมตลก หัวเราะ จนสุดท้ายผมก็กอด แม่กอดผม …แล้วก็ร้องไห้” ผมก็บอกแม่ว่า “แม่ … อย่าร้องไห้ “และในช่วงท้าย ไอซ์ให้สัมภาษณ์ไว้ว่า ไม่กล้าหอม … ให้หอม ไม่กล้ากอดเค้า … วันนี้กลับไปกอด ไม่กล้าขอโทษเค้า … วันนี้ก็กลับไปขอโทษ ไม่กล้าให้อภัยเค้า ในบางครั้งที่เค้าทำผิดหรือทำอะไรที่ไม่ถูกใจ ก็จงให้อภัย”#มีคนที่รักยังอยู่จงดูแลให้ดี
จากไอซ์ … ลูกชายของแม่ พอลล่าขอขอบคุณรอยยิ้ม และแรงบันดาลใจจากแม่อุ๋ย ” จิตพิสุทธิ์ แก้วน้ำเย็น ” ผ่านการถ่ายทอดจากลูกชายของแม่ ไอซ์ – ไตรภพ ทศธำรมย์ และอีกหลายเรื่องราวสุดประทับใจ
ที่ถูกรวบรวมไว้ที่ FB: ไอซ์ ไตรภพ มี ค น ที่ รั ก ยั ง อ ยู่ จ ง ดู แ ล ใ ห้ ดี . พอลล่า – เพ็ญนภา นาคดี /เรียบเรียง 29 พฤศจิกายน 2560″
ขอขอบคุณที่มา ภาพ และคลิปจาก: Pennapa Paula Nakdee / ไอซ์ ไตรภพ
ขอบคุณที่มา : https://siamstations.com