อาการเจ็บป่วย รักษาไม่หาย อาการไม่ดีขึ้น สิ่งเหล่านี้นั้นมีความเชื่อต่างๆนาๆที่มีความแตกต่างกันออกไป สิ่งหนึ่งที่เราจะมาพูดกันในวันนี้คือโรคเวรโรคกรรม เป็นโรคหนึ่งที่รักษาไม่หาย เรื่องนี้ก็เป็นความเชื่อที่มีมาตั้งแต่ในสมัยอดีต และวันนี้เราได้นำบทสวดคาถาดีๆมาฝากทุกๆคนกัน สามารถที่จะสวดคาถานี้เพื่อรักษาโรคเวรโรคกรรมได้ค่ะ เป็นคาถาฉบับหลวงปู่เทวดาเดินดิน
คาถานี้เป็นคาถาที่อยู่ในหนังสือสวดมนต์ของหลวงปู่ โดยที่มอบไว้ให้เมื่อประมาณเดือนกรกฎาคม 2543 ที่บ้านตะเคียนราม บ้านเลขที่ 52 หมู่ 14 ตำบลตะเคียนราม อำเภอภูสิงห์ จังหวัดศรีสะเกษ และหลวงปู่นั้นก็ได้มาขออยู่ด้วยที่บ้านหลังนี้ เพื่อที่จะให้หายจากอาการป่วย รับตัวข้าพเจ้าเองนั้นก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าคาถาดังกล่าวนั้นมันหมายความว่าอย่างไร
และเมื่อหลวงปู่นั้นได้ละสังขารข้าพเจ้านั้นก็ความคิดที่จะท่องคาถาดังกล่าวเลย เพื่อถวายหลวงพ่อปู่จนกระทั่งวันนี้เมื่อมาเห็นหนังสือเล่มนี้แล้วก็รู้สึกเวทนาตัวเองเป็นอย่างมาก และนี่ก็คือพระคาถาต่ออายุของหลวงปู่สรวง โดยมีคาถาดังนี้ค่ะ
พระคาถาต่ออายุหลวงปู่สรวง
“อิติปิ โส ภะคะวา พระอาทิตย์เทวา วิญญาณะสัมปันโน
อิติปิ โส ภะคะวา พระจันทร์เทวา วิญญาณะสัมปันโน
อิติปิ โส ภะคะวา พระอังคารเทวา วิญญาณะสัมปันโน
อิติปิ โส ภะคะวา พระพุธเทวา วิญญาณะสัมปันโน
อิติปิ โส ภะคะวา พระพฤหัสเทวา วิญญาณะสัมปันโน
อิติปิ โส ภะคะวา พระศุกร์เทวา วิญญาณะสัมปันโน
อิติปิ โส ภะคะวา พระเสาร์เทวา วิญญาณะสัมปันโน
อิติปิ โส ภะคะวา พระเกตุเทวา วิญญาณะสัมปันโน
อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง
อิติปิ โส ภะคะวา สัมมา สัมพุทโธ
อิติปิ โส ภะคะวา วิชาจะระณะสัมปันโน
อิติปิ โส ภะคะวา สุคะโต
อิติปิ โส ภะคะวา โลกะวิทู
อิติปิ โส ภะคะวา อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ
อิติปิ โส ภะคะวา สัตถา เทวะมะนุสสานัง
อิติปิ โส ภะคะวา พุทโธ
อิติปิ โส ภะคะวา ภะคะวา ภะคะวาติ”
ประวัติหลวงปู่สรวง
หลวงปู่สรวงนะเป็ดเกจิอาจารย์ที่ได้รับความศรัทธาเป็นอย่างมากกับชาวอีสาน และเมื่อครั้งที่ยังมีชีวิตท่านนั้นก็จะเงียบสงบพูดน้อย รักความสันโดษ จึงให้ไม่ค่อยมีใครนั้นรู้ถึงความเป็นมาสักเท่าไหร่ แต่ชาวบ้านนั้นก็จะรู้จักท่านในฐานะที่ท่านเป็นนักบวชของเชื้อสายชาวเขมร ที่ธุดงค์มาตามเทือกเขาพนมรัก ข้ามไปมาอยู่ 2 ประเทศ
ถ้าหากท่านนั้นได้พบกับชาวบ้านท่านก็จะมักจะพูดให้มีสุขสบาย ข้าวดีน้ำดี อุดมสมบูรณ์ไปด้วยความพอเพียง ตลอดเวลาที่ท่านนั้นได้จำส่งที่สำนักสงฆ์แห่งหมู่บ้านไพรบึงน้อย หรือวัดไพรพัฒนาในปัจจุบันนั่นเอง กับกระท่อมหลังเล็กๆทั่วไปตามหัวไร่ปลายนา และก็ได้อยู่เพียงแค่มีแผ่นไม้กระดานไม้ปูนอน และส่วนใหญ่ท่านนั้นก็มักที่จะชอบเข้าป่ามากกว่า จนกระทั่งเมื่อ 8 กันยายน 2543 ก็ได้มีอาการที่เป็นอาพาธศิษย์ยานุศิษย์นั้นได้นำส่งโรงพยาบาลสุรินทร์ หน้าหลวงปู่นั้นก็ได้ละสังขารก่อนถึงจุดหมาย และท่านนั้นก็ยังเป็นอริยสงฆ์ที่มีพลังบารมีเป็นอย่างมาก สำแดงตนในอิทธิปาฏิหาริย์ และก็ได้มีบางคนนั้นได้สัมผัสในความศักดิ์สิทธิ์ของท่านมาแล้ว ท่านนั้นก็ยังได้ออกวัตถุมงคลด้วยกันหลายรุ่น
หากใครจะนำคาถาเหล่านี้ลองไปสวดดูก็ไม่เสียหายอะไรนะคะ แต่การเจ็บป่วยนั้นไม่ใช่เพียงว่าให้คุณมาท่องคาถาเพียงอย่างเดียว ดังนั้นคุณต้องไปหาหมอเสียก่อนค่ะ ไม่ใช่ว่าไม่ไปหาหมอเลยแต่ว่าท่องคาถาอย่างเดียวคนนั้นก็อาจจะไม่หายก็ได้ ต้องรักษาโดยการใช้วิทยาศาสตร์เสียก่อน แต่ถ้ามันไม่หายจริงๆก็มาท่องคาถานี้ดูค่ะ
ขอบคุณที่มา postsara