ในตำราพิชัยสงครามขงเบ้งนั้นมีอยู่บทหนึ่งได้กล่าวถึงการขจัดความชั่วของบ้านเมือง โดยจัดคนไว้ห้าแบบเรียกว่า “ห้าชั่ว” ซึ่งขงเบ้งได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับการขจัดคนเหล่านี้เอาไว้ว่า
“คนเหล่านี้ คือ คนเจ้าเล่ห์ขายชาติ เลวทรามต่ำช้า ไร้ศีลสัตย์ ควรปลีกตัวออกห่างให้ไกล อย่าได้เข้าใกล้ชิดสนิทสนมเป็นอันขาด”
กองทัพจะพ่ายแพ้ บ้านเมืองจะล่มจมเพราะมีห้าชั่ว ได้แก่
1. แบ่งพรรคแบ่งพวก
คนพวกนี้ ชอบตั้งสมัครพรรคพวกเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย แบ่งพรรคแบ่งพวก สมคบคิดกัน เฝ้าจงใจหาเรื่องใส่ร้ายคนดีมีปัญญาให้เสียหาย หาประโยชน์ใส่ตัวและกลุ่มของตนเองด้วยการทำลายผู้อื่น
2. ประพฤติเหลวแหลก
คือคนที่ประพฤติตนผิดขนบธรรมเนียม สวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์หรูหรา ดำรงชีวิตด้วยความฟุ่มเฟือยและสิ้นเปลือง ชอบแต่งกายให้ดูผิดแปลกแตกต่างไปจากผู้คนทั้งหลาย คิดแต่จะได้หน้าได้ตาให้คนสนใจเพราะสิ่งเหล่านี้
3. ล่อลวง
คนที่ขยายเรื่องราว สร้างเรื่องที่ไม่ตรงตามความเป็นจริง ปลุกผีร่ายมนต์เผยแพร่ไสยเวท เพื่อให้คนทั้งหลายเข้าใจผิด ชอบคุยโวโอ้อวด สร้างข่าวลือที่เป็นเท็จให้แพร่หลาย
4. เฝ้าจับผิด
คนที่จงใจฟื้นฝอยหาตะเข็บ คอยจับผิด และยุยงให้คนแตกแยกกัน ก่อให้เกิดความสับสนในหมู่คน คิดแค้นผู้อื่นด้วยเรื่องส่วนตัว
5. สอพลอ
คนปลิ้นปล้อน ประจบสอพลอ คอยเอาใจใส่แต่ผลประโยชน์ส่วนตัว จนถึงขั้นแอบคบค้าสมาคมกับข้าศึกอย่างลับ ๆ ไม่สนใจความเป็นตายของชาติ
คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ที่ถึงพร้อมไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมกลโกง ไร้ศีลไร้สัตย์ กับคนทั้งห้าประเภทนี้ พึงปลีกตัวอยู่ให้ห่าง ระมัดระวังอย่าให้ได้ใกล้ชิดสนิทสนม หรือหลงไปไว้เนื้อเชื่อใจเป็นอันขาด