จำไว้ความผูกพัน มันไม่ใช่การผูกมัด

จำไว้ความผูกพัน มันไม่ใช่การผูกมัด

ความผูกพันเป็นสายใยบางๆ
ที่ค่อยๆ เกาะเกี่ยว ถักทอขึ้น
โดยเริ่มต้นจากเส้นใยที่บางที่สุด
คือ ความรัก

ความรักที่เริ่มต้นขึ้น
จะถูกความผูกพันห่อหุ้มเอาไว้
ให้ยากต่อการกระทบ
และทำให้ปลอดภัยมากยิ่งขึ้น

ความผูกพันจะทำให้เรา
กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกันและกัน
ทำให้รู้สึกคิดถึงยามที่ต้องอยู่ใกล้
จนดูเหมือนว่าจะอยู่ห่างกันไม่ได้
ความผูกพันจะทำให้เกิดความอาทร
ที่จะต้องห่วงใยทุกๆ อย่างสารพัด
อยากเอาใจใส่ อยากดูแลทุกอย่าง
เส้นแบ่งระหว่างความผูกพัน
และความผูกมัด
จึงถูกลากมาใกล้กันอย่างช่วยไม่ได้

ฉะนั้น การแสดงออกทั้งการกระทำและความรู้สึก
ไม่อาจอ้างความผูกพันได้ทุกครั้ง ไม่แน่
สิ่งที่เรากำลังทำอยู่อาจจะเกิดจากความผูกมัด
โดยที่เราไม่เคยรู้ก็ได้

ความผูกพัน…..
อาจจะทำให้เรายกน้ำส้มแก้วหนึ่ง
ไปวางไว้ให้ขณะที่เขากำลังทำงาน
แต่ความผูกมัดจะบังคับให้เขา
ดื่มตอนนั้น หรือดื่มให้หมด

ความผูกพัน…..
อาจจะทำให้เราดูแล
เครื่องแต่งกายเขาให้สะอาดเรียบร้อย
แต่ความผูกมัดจะบังคับให้เขา
สวมใส่ชุดนั้นชุดนี้

ความผูกพัน…..
จะทำให้เราโทรศัพท์ไปหา
เพื่อถามว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม
แต่ความผูกมัดจะทำให้ถามว่า
ทำอะไร และอยู่กับใคร

เพราะความผูกพันจะสอนให้รู้จัก
การไว้ใจ ซึ่งกันและกัน
แต่การผูกมัดจะทำให้หัวใจ
เต็มไปด้วยความหวาดระแวง

เช่นนั้นแล้ว…..ความผูกพัน
อาจจะหมายถึงการได้ทำอะไรให้
การได้ดูแล ได้คอยเฝ้าดูอยู่ห่างๆ
คอยหยิบยื่นเมื่อเขาร้องขอ
คอยเติมเต็ม
เมื่อมีบางอย่างที่พร่องลงไป
ก็เพียงพอแล้ว ก็สุขใจแล้ว

ความผูกพันจะสอนให้เรา
เปิดประตูหัวใจไว้ให้กว้างๆ
เพื่อที่จะให้เขาได้ออกไปสู่
โลกภายนอกได้อย่างสบาย
และให้เขารู้สึกผ่อนคลาย
เมื่อกลับเข้ามา

ในขณะที่หัวใจมีความรัก
รู้สึกรักใครสักคนนั้น
จึงจำเป็นที่จะต้องเฝ้ามอง
การเดินทางและการก่อตัว
ของเยื่อใยบางๆ แห่งความรัก
ว่าสายใยที่ค่อยๆ เติบโตขึ้น
เพื่อที่จะได้เป็นที่ห่อหุ้ม
และหล่อเลี้ยงความรักนั้น
จะถูกถักทอขึ้นให้กลายเป็น
เยื่อใยบางเบา ที่เกี่ยวพันหัวใจ
หรือกลายเป็นเชือกเส้นใหญ่
แน่นหนาที่กำลังรัดหัวใจ

“ไม่จำเป็นเลยที่คุณจะอยู่ กับฉันตลอดเวลา
เพราะความรักไม่ใช่พันธนาการ
และความรักของฉันก็ไม่ได้มีไว้เพื่อกักขังคุณ
แต่มีไว้เพื่อให้คุณไปที่ไหนก็ได้ในโลกใบนี้
โดยมีความรักของฉันติดตามไป” / ลูกปัด

“ผมจะไม่ผูกมัดคุณไว้ด้วยสิ่งใด
แต่ผมจะผูกพันหัวใจคุณไว้ด้วยความรัก”
/ ชามาดา

“คุณทำให้ฉันกลายเป็นนก
ปลดปล่อยความคิดของฉันให้เสรี
กล้าบินสูง กล้าบินไกล คุณทำให้เชื่อว่า…
ไม่ว่าฉันจะไปอยู่ตรงไหนของโลก
คุณจะเป็นรังรออยู่ที่ปลายทาง” / ลูกปัด

“ถ้าคุณกลายเป็นนกจริง
อย่าให้ผมเป็นแค่รัง
ที่รอเวลาคุณกลับมาเท่านั้น
เพราะวินาทีที่รอคอยคุณ
มันจะ ท ร ม า น
ผมจนไม่อาจทำอะไรได้
ขอให้ผมได้เป็นท้องฟ้า
ที่ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใด
ผมก็จะได้โอบอุ้ม
และดูแลคุณตลอดเวลา” / ชามาดา

ขอบคุณแหล่งที่มา : rowwadee.com