ในขณะที่เรา
เปิดเพจดูว่าดาราคู่นั้นเลิกกันจริงมั้ย..??
เพื่อนเรา โพสต์ขายกระเป๋า
ที่รับมาจากอรัญประเทศ ได้ 2 ใบกำไร 400
ในขณะที่เรา
เปิดขวดเบียร์หลังเลิกงาน
เพื่อนที่ทำงาน
ไปเปิดแผงขายแว่นที่ตลาดนัด
5 ทุ่มเราเมาขับรถกลับบ้าน
โดนด่านไป5พัน…..
5 ทุ่มเพื่อนเก็บแผงกลับบ้าน
ได้กำไรจากขายแว่น1,200
ในขณะที่เราเฝ้าลุ้นว่าใคร
เป็นเจ้าของหวย30ล้าน เปิดทุกเพจตามทุกช่องข่าว
เพื่อนได้ทำงานที่หัวหน้ามอบหมายเสร็จแล้ว
ในขณะที่ที่เรากำลังพิมพ์เถียง
กับใครก็ไม่รู้ในเพจดราม่า เรื่องความคิดเห็นไม่ตรงกัน
เพื่อน พิมพ์ตอบลูกค้าที่สั่งน้ำหอมไปขายต่อ
ได้กำไรมา3พัน
ในขณะที่เราพิมพ์ด่า ครอบครัวหัวร้อน
เพื่อนพิมพ์ ลงเพจซื้อขาย
หาช่องทางขายรองเท้าผ้าใบมือสอง ออนไลน์
โพสต์ขายแป็บเดียวกำไร180บาท
ในขณะที่เรา เอาแต่บ่นว่าทำไมเงิน…ไม่พอใช้
นี่เงินเดือนหรือเงินทอน
เพื่อนคนเดิม กำลังเอาเงินกำไรเดือนนี้4หมื่นกว่าเข้าบัญชี
ในขณะที่เรา
ตามแสดงความคิดเห็นทุกประเด็น ตามแส่เพจต่างๆ
เพื่อนเราเปิดเว็บดูว่าตรงไหนมีตลาดนัดบ้าง
จะได้ติดต่อเอากระเป๋ารองเท้าไปลง
ในขณะนี้เรานึกภาพออกหรือยัง…?
ทำไมชีวิตเราไม่ดีเหมือนคนอื่น…?
บางครั้งเราทำตัวเองทั้งนั้นแหละ
บางครั้งเพื่อนมันไม่ได้เก่งกว่าเราหรอก
เราต่างหากทำตัวกระจอกเอง
เราต่างหาก ที่เลือกใช้ชีวิตแบบนี้เอง
สุดท้ายเราก็โทษคนอื่น…
โทษโชคชะตา โทษนายก โทษเศรษฐกิจ
แต่ไม่โทษตัวเอง
พอเพื่อนได้เลื่อนตำแหน่ง ก็หาว่า”เลียเจ้านาย”
พอเพื่อนออกรถใหม่ก็หาว่า”ยักยอกบริษัท”
เพื่อนชวนขายของตลาดนัด….บอกไม่มีเวลา
เพื่อนบอกรับไปขายออนไลน์สิ
โอ๊ยฉันโพสต์ไม่เป็นหรอกไม่เคยขายของ…!
สุดท้ายชีวิตเรากับเพื่อนก็ค่อยๆห่างออกจากกัน
คนนึงมีชีวิตดีๆขึ้นทุกวัน
คนนึงนั่งโทษโชคชะตาตัวเองอยู่ที่เดิมต่อไป
เราจดจ่ออยู่กับเรื่องที่ไม่มีประโยชน์กับชีวิต
ชีวิตเราก็จะมีแต่อะไรที่ไม่มีประโยชน์
เลิกโทษคนอื่น
เลิกจับจ่องที่คนอื่น
แล้วสนใจตัวเองได้แล้ว
ชีวิตดีๆจะได้เกิดกับตัวเองเสียที
คนล้มเหลว พูดแต่เรื่องไม่มีประโยชน์
ชีวิตก็เลยหาประโยชน์อะไรไม่ได้
คนล้มเหลวคิดแต่เรื่องไม่ได้เงิน
ชีวิตก็เลยขัดสนแต่เรื่องเงิน
คนล้มเหลว มีแต่เรื่องใช้เงิน แต่ไม่คิดหาเงินเพิ่ม
เราเสียเวลาไปกับเรื่องที่ไม่มีประโยชน์
ชีวิตเราจึงไม่มีอะไรดีและไม่มีประโยชน์อะไร
นั่งก้มหน้าอ่านแต่ดราม่า
เงยหน้ามาอีกที เพื่อนเป็นผู้จัดการแล้ว
นั่งก้มหน้ายุ่งแต่เรื่องชาวบ้าน
เงยหน้ามาอีกที่ เพื่อนเปิดกิจการเป็นของตัวเองไปแล้ว
ก้มหน้านั่งเถียงกับทุกคนที่ไม่เห็นด้วยกับตัวเอง
ระวังว่า….เงยหน้าขึ้นมาจะถูกไล่ออก…!!
เชื่อผมเถอะว่า….
ไม่มีอะไร ”เจ็บปวด” เท่ากับการที่
อายุ 40-50 เพื่อนรวยหมด มีชีวิตที่มั่นคงหมด
ครอบครัวเพื่อนอยู่สุขสบายหมด แต่เรายังกระจอกอยู่ที่เดิม!
อยากมีชีวิตแบบไหนเลือกเอาเอง… #ตัวใครตัวมันอยู่แล้ว
ท่านมีความคิดเห็นอย่างไร กับเรื่องนี้ โปรดแสดงความคิดเห็นของท่านเลย
Cr. สิริทัศน์ สมเสงี่ยม